Słowo eksperta

Miłość jednoczy nas z dziećmi w chwili, gdy wchodzą one w nasze życie. Potem dorastają z miłością i na pewno zasługują na to, aby ich dorosłe życie było również rozświetlone sukcesem i miłością.

Swoją drogą, czy wiesz, że to, jak naprawdę wygląda ich życie i jak dobrze radzą sobie w życiowych sytuacjach, zależy w dużej mierze od Ciebie? A dokładniej od Twoich doświadczeń, które udaje Ci się im przekazać, zanim ukończą siódmy rok życia. Naukę zaczynają już w przedszkolu, później trafiają do prawdziwych szkół, ale wszystkie ważne nawyki wprowadzają do swojego życia znacznie wcześniej. Właśnie dzięki rodzicom, czy też od babciom, dziadkom, rodzeństwu… To od rodziny czerpią doświadczenia i wzorce zachowań, które przechowują w swojej podświadomości i które pomagają im uczyć się i radzić sobie w różnych sytuacjach życiowych.

Wyniki pomiarów EEG wykazały, że od urodzenia do siódmego roku życia mózg dziecka działa inaczej niż mózg dorosłych. Jest jak gąbka, która w przeciwieństwie do dorosłych nie osądza niczego niepotrzebnie i po prostu łapczywie chłonie informacje z otoczenia, w którym urodził się mały brzdąc.

Informacje te osadzają się następnie w jego podświadomości i tworzą wzorce, które wpływają na podejmowanie decyzji przez całe życie. Według dr Bruce'a H. Liptona, autora książki „Biologia przekonań”, ludzka podświadomość działa jak odtwarzacz CD, który wymaga włożenia płyty, aby działał. I to właśnie ta płyta przedstawia schematy, o których wspominają ludzie. Tak więc, jakbyś włożył do odtwarzacza płytę CD z przyjemną muzyką, Twój maluch odniesie większy sukces w życiu, jeśli umieścisz w jego podświadomości pozytywne wzorce. Bo tylko pozytywne wzorce mogą go zmotywować do dalszego rozwoju.

Badania pokazują, że aż 95% naszych decyzji podejmowanych jest nieświadomie, czyli na podstawie informacji z podświadomości. Dr Bruce H. Lipton wskazuje między innymi, że konieczne jest wprowadzenie odpowiednich wzorców do podświadomości dziecka. Wzorce te (a śmiało możemy je nazwać nawykami) powstają na podstawie obserwacji świata i prawidłowych reakcji najbliższego otoczenia. Dlatego konieczne jest, aby rodzice spędzali ze swoimi dziećmi jak najwięcej czasu i przekazywali im swoje doświadczenia. Aby pokazać im, że mogą żyć samodzielnie. Krótko mówiąc, aby dać im przykład.

I nie bój się – dzieciom nie trzeba tłumaczyć niczego w skomplikowany sposób. Dzieci są w tym czasie najlepszymi obserwatorami i potrafią ocenić sytuację po tym, jak reagują na nią mama, tata, brat, siostra lub babcia i dziadek... Więc bawcie się razem, rozmawiajcie lub po prostu żyjcie tak, aby małe smyki mogły do swych główek wkładać wzorce, które pomogą im dać sobie w życiu radę. Na razie są małe i dlatego są jak nowy komputer, który będzie działał dopiero po umieszczeniu w nim odpowiedniego programu.

Wspólnie z ekspertami oferujemy Ci wiele pomysłów na „naukę przez zabawę” i inne wspólne zajęcia, takie jak gry, wycieczki, czytanie… Czas, który poświęcasz swoim dzieciom, decyduje o ich pomyślnym życiu. I proszę, pomyśl o małych brzdącach z miłością, kiedy coś im się nie powiedzie. W końcu każde dziecko jest inne – jest wyjątkowe, więc może następnym razem się uda. I nie zapomnij pochwalić go we właściwym czasie! Ponieważ pochwała czyni cuda!